چرا بانکهای مرکزی ارزهای رمزنگاری شده را دوست ندارند

ارزهای رمزنگاری شده ، که اغلب به عنوان فرار از ارز فیات و بانکداری میراث به تصویر کشیده شده اند ، به محوریت مداوم فعالیت های بانکی و دولت تبدیل شده اند. جدیدترین دستور اجرایی رئیس جمهور ایالات متحده فقط یک نمونه از دولت ها با توجه به نحوه برخورد با ارزهای رمزنگاری شده است. با تمام اخبار ، از دست دادن اصول سیاست های پولی و ارز بسیار آسان است ، و اینکه چرا ارزهای رمزنگاری شده (یا "رمزنگاری") جایگزینی احتمالی برای ارزهای فیات نیستند.

در سال 2021 بانک تسویه حساب های بین المللی (که متعلق به آن است و خدمات مالی را به بانک های مرکزی ارائه می دهد) یک مقاله تحقیقاتی دانشگاهی با عنوان "عدم اعتماد یا گمانه زنی؟"محرک های اقتصادی اقتصادی سرمایه گذاری های رمزنگاری ایالات متحده. "این تحقیقات نشان داد که سرمایه گذاران رمزنگاری به احتمال زیاد کاربران بانکداری دیجیتال ، مرد ، جوان و تحصیل کرده هستند. با کمال تعجب تر ، مشخص شد که سرمایه گذاران و کاربران cryptocurrency از عدم اعتماد به نفس در خدمات سنتی بانکی و پرداخت انگیزه ندارند. به نظر می رسد که این Raison d'ttre برای بیت کوین و سایر رمزنگارهای اولیه اسطوره به نظر می رسد.

محدودیت های Crypto به عنوان نوعی پرداخت

البته ، محبوبیت Cryptos تا حدودی توسط ارزش گذاری ها و نوسانات بالا هدایت می شود و توجه تجار ، رسانه ها و مردم را به خود جلب می کند. اما این نوسانات باعث می شود رمزنگاری ها برای پرداخت ها کمتر از ایده آل باشند. شرکت هایی مانند تسلا و آمازون ، پس از این که در ابتدا اظهار داشتند که برخی از رمزنگاری ها را به عنوان ارز می پذیرند ، از زمان بازگشت به عقب. چرا آنها می خواهند ارزی را بپذیرند که ارزش آن به طور چشمگیری می تواند به طور چشمگیری نوسان کند؟

چرا ، واقعاً کسی؟آیا Cryptos راه خود را به سیستم های پرداخت جریان اصلی پیدا می کند ، یا آیا آنها یک سرمایه گذاری سوداگرانه باقی می مانند؟بخش اعظم پاسخ به درک چگونگی عملکرد دولت ها ، تنظیم کننده ها و بانک های مرکزی برای محافظت از اقتصاد و شهروندان خود عمل می کند. چرا "محافظت"؟بیایید این موضوع را با نگاهی کوتاه به نقش بانکهای مرکزی بررسی کنیم.

چگونه قیمت های رمزنگاری ناپایدار بانک های مرکزی را به چالش می کشند

نقش های اصلی بانک مرکزی هر کشور این است:

1. ایمنی و صدا و ثبات اقتصاد و سیستم های آن را اداره کنید (اقتدار این امر براساس کشور متفاوت است ، اما برای اهداف این قطعه ، این یک تعمیم کافی است)
2. کمک به اطمینان از این کشور مکانی امن برای سرمایه گذاری در طولانی مدت با کنترل تورم است

مستقیم ترین روش کنترل تورم و ارزش نسبی یک ارز ، تعیین نرخ بهره ارائه شده به بانکهای تجاری برای سپرده های آنها و وام های بانک مرکزی است. این امر تا حد زیادی منافع ارائه شده توسط بانکهای تجاری به سپرده گذاران و وام گیرندگان آنها را تعیین می کند ، که به نوبه خود تأثیر مستقیمی بر رفتارهای اقتصادی مانند هزینه و پس انداز دارد.

برخی از بانک های مرکزی یک هدف تورم آشکار را تعیین می کنند: به عنوان مثال ، بانک کانادا از سال 1991 یکی را تعیین کرده است و هر 5 سال یکبار آن را با دولت فدرال تنظیم می کند. برخی از دولت ها و بانک های مرکزی با تعیین نرخ ارز ثابت بین ارز فیات خود با دیگری ، مانند دلار یا یورو ، اقتصاد خود را با اقتصاد دیگری پیوند می دهند. در هر صورت ، هدف کنترل تورم با مدیریت ارزش ارز است. قدرت یک بانک مرکزی برای کنترل ارز فیات تا حد زیادی از حاکمیت کشوری که در آن فعالیت می کند ، با جمعیتی مشمول مالیات که از سیستم های اقتصادی و بانکی و ساختارهای حاکم پشتیبانی می کند ، حاصل می شود.

حال اگر شما به عنوان یک بانک مرکزی ، ارزش ارز مورد استفاده جمعیت خود را کنترل نکنید ، دیگر نمی توانید تورم یا ایمنی ، ثبات و صداقت سیستم های اقتصادی و مالی خود را کنترل کنید. Cryptos به طور مستقیم تحت تأثیر نرخ بهره هر کشور خاص قرار نمی گیرد ، حداقل بیش از عوامل بی شمار که ارزش خود را در حال چرخش می فرستد.

برای یک بانک مرکزی ، اگر بازیگران درگیر در ارزیابی و توزیع ارز فراتر از کنترل شما باشند ، شما اساساً کنترل سیاست های پولی را برای آن بازیگران و فعالیت های آنها انجام داده اید. این سیستم مستعد تورم سریع یا تورم خواهد بود. همان واحد Cryptocurrency ممکن است امروز یک تلفن هوشمند و یک ساندویچ فردا خریداری کند. افراد و مشاغل شروع به عدم اعتماد به سیستم می کنند و اقتصاد رنج می برد.

پتانسیل stablecoins به صورت مرکزی پشتیبان

این بدان معنا نیست که فناوری مورد استفاده توسط Cryptos نیز نمی تواند توسط بانک های مرکزی برای تأمین ، تنظیم یا نظارت بر ارزهای دیجیتالی پایدار برای جمعیت و اقتصاد آنها محافظت شود. بانک ها و دولت های مرکزی ، از جمله فدرال رزرو ایالات متحده ، در حال حاضر در حال بررسی ارزهای دیجیتال بانک مرکزی (CBDCS) هستند. برخی چندین سال با همکاری بانکهای تجاری کار کرده اند. این موضوع اکنون برای بسیاری از قانونگذاران و بوروکرات های درگیر در سیستم های مالی برجسته است. در ژانویه سال 2021 ، دفتر کنترل ارز در ایالات متحده راهنمایی نظارتی را در مورد استفاده از فناوری های blockchain در سیستم های مالی منتشر کرد و برخی از بانک های مرکزی قبلاً فعالیت های اثبات مفهوم را با بانک های مرکزی ایجاد کرده اند. جدیدترین دستورالعمل اجرایی ریاست جمهوری ایالات متحده ، و دو لوایح اخیراً در مجلس نمایندگان ایالات متحده و مجلس سنا ایالات متحده معرفی شده است ، همچنین نگرانی دولت ها در مورد دارایی ها و ارزهای دیجیتالی را نشان می دهد و آنها سعی در استاندارد سازی تعاریف و حمایت دارند. بسیاری بر این باورند که فقط قبل از اینکه ارز صرفاً دیجیتالی شود ، موضوع زمان است.

CBDC ها متفاوت از محبوب ترین رمزنگاری های موجود رفتار می کنند: اگر مستقیماً به یک ارز فیات گره خورده باشند ، مانند "stablecoin" ، ارزش آنها به اندازه ارز فیات پایدار است. اگر آنها به راحتی از کاربر به کاربر دیگر ردیابی شوند ، دیگر برای پولشویی ، رفتارهای اقتصادی زیرزمینی یا تأمین اعتبار سایر فعالیتهای غیرقانونی قابل استفاده نیستند. در حالی که استفاده از رمزنگاری ها برای اهداف غیرقانونی شاید بیش از حد بیش از حد باشد (استفاده از پول نقد برای فعالیت های جنایی هنوز هم شیوع بیشتری دارد) ، جذابیت قابل توجهی برای بانک ها و دولت های مرکزی در فریب کاربران مشروعیت رمزنگاری و کاهش ارزهای قابل ردیابی کمتر وجود دارد.

هنگامی که شما عقاید مأموریت را از بین می برید ، دستور اجرایی اخیر رئیس جمهور ایالات متحده واقعاً در مورد چگونگی تنظیم دارایی های دیجیتال در نظر گرفته می شود. با توجه به رمزنگاری ها ، دولت ها در موقعیتی دشوار قرار دارند: از آنجا که بسیاری از مردم سرمایه گذاری کرده اند (برخی از آنها پس انداز زندگی خود را) در رمزنگاری یا سایر دارایی های دیجیتالی ، دولت ها باید در نظر بگیرند که چگونه از شهروندان خود محافظت کنند. اگر دولت ها برای تنظیم بازار رمزنگاری کاری انجام ندهند و به بانکهای مرکزی اجازه دهند که CBDC های خود را صادر کنند ، تأثیر نتیجه آن بر روی رمزنگاری ها می تواند برای برخی از طرفین فاجعه بار باشد و می تواند بر کل اقتصاد تأثیر بگذارد. این تأثیر می تواند رأی دهندگان را تغییر دهد تا تصمیمات خاصی را در مورد دولتی که نمی بینند از آنها محافظت کند (حتی اگر از خودشان) باشد ، تصمیم بگیرد. اگر دولت رمزنگاری ها را با دست سنگین تنظیم کند ، و ارزیابی ها متعاقباً کاهش می یابد ، تأثیر افراد و اقتصاد می تواند به طور مشابه فاجعه بار و انتخاباتی باشد.

علیرغم مسائل نظارتی در مورد رمزنگاری ، بانک ها می توانند با ردیابی جریان ارز و استفاده از مزایای دیگر به دست آورند. مطمئناً می تواند به اهداف بانکهای مرکزی در نظارت و تأثیرگذاری بر رشد اقتصادی کمک کند.

این امر چگونه بر محصول فعلی چندین هزار ارز رمزنگاری تأثیر خواهد گذاشت؟فقط زمان می تواند بگوید. اگر سرمایه گذاری های سوداگرانه و پرخطر را دوست دارید ، رمزنگاری ممکن است برای شما باشد ، اما با دقت انتخاب کنید. ممکن است روز به وجود بیاید که اقدامات کسانی که دارای وظیفه برای محافظت از اقتصادها و بازارهای حاکمیت خود هستند ، برخی از رمزنگاری ها را بی ربط یا با ارزش محدود ، و فقط به عنوان یادگارهایی برای سرگرمی ها و مورخان خوب می کند.